 |
|||||||||||
|
 |
"Moeke was er altijd. Vader ging nog wel eens naar een vergadering maar moeke was altijd thuis. En moeke herinner ik me altijd in dezelfde kleren - altijd was ze in het zwart. Een enkele keer zwart met een klein wit bloemetje. En het haar droeg ze altijd en eeuwig in een knotje." |
 Moeke en Heit in de tilbury |
 Moeke |
"Eén keer heeft ze krullen laten zetten toen ze met heit een week ging logeren bij Klaas. Onze broer was in Rotterdam gaan wonen. Hij werkte daar bij de politie. Maar die krullen waren er gelijk ook weer uit. Gelukkig maar, want wij vonden die krullen helemaal niet leuk. Zo was ze onze moeke niet meer."
"En weet je nog dat moeke een plaatstoofje in de kamer had staan? Dat was heerlijk warm aan de voeten. We schopten mekaar onder de tafel, we hadden altijd ruzie om de plaatstoof. Moeke kon ook heerlijk koken. Vooral haar soep was verrukkelijk." |
"Vader sloeg nooit", weet Sietske zich te herinneren. "Maar als je het te bont had gemaakt, gooide hij zijn pet naar je toe. Dat was niet te best. Die pet moest je dan naar hem terugbrengen. En daarbij keek hij dwars door je heen." "We hadden het nog wel eens te bont gemaakt", zegt Mieke met een lach. |
 Heit |
"Na het melken werd en brood gegeten in de karnhoek", zo vervolgt Sietske.
"De karnhoek - dat was eigenlijk de keuken. Als je de deur open deed, dan stond je al in de stal. In de kamer was een grote schouw waar 's zomers spek hing te drogen. Onderin lagen kranten tegen het lekken. En toen er een winter te hard werd gestookt, is de schoorsteen in de brand gevlogen." |
"En dan was er nog een stookhut. Een kleine aanbouw aan de boerderij. Op zaterdag gingen we in de stookhut in de tobbe."
"De was werd iedere week in een enorme ketel gekookt", voegt Mieke er aan toe. "En vervolgens werd ieder kledingstuk apart met de hand gewassen. Later kwam er een wasmachine die door opaatje werd bediend."
"En we hadden toen ook een radio", merkt Sietske op. "Dan zaten we buiten in de vensterbank en luisterden naar de reportage van voetbalwedstrijden door Han Hollander. En onderwijl aten we pinda's."
"En het programma van ome Keesje - dat was ook prachtig. Daar luisterden we iedere week naar. Ieder keer andere avonturen. Op een gegeven moment ging ome Keesje naar de maan. Dat vonden we zo erg - we moesten er allebei om huilen. Ja, er was toen al wel elektriciteit in huis. Maar we hebben nog meegemaakt dat 's avonds de petroleumlampen ontstoken werden." |
 De oude boerderij zoals afgebeeld op een melkbus |
Er was altijd veel te beleven op de boerderij. Mieke en Sietske herinneren zich dat er een kalf geboren moest worden.
"Vader tròk en tròk - en ineens lag hij op de rug met de benen in de lucht. Dat vonden wij natuurlijk prachtig." De oude boerderij is allang afgebroken. Wat rest zijn een paar foto's en een afbeelding op een melkbus. |
Moeke is in 1968 gestorven - 76 jaar oud. Heit is in 1954 overleden op 73-jarige leeftijd.
Mieke en Sietske benadrukken nog eens hoe goed de verstandhouding was tussen de broers en zusters. De afwikkeling van de erfenis is probleemloos verlopen en er is geen onvertogen woord gevallen. |
  Moeke en heit op oudere leeftijd |
|